ساکسی هوامان نام یک قلعه باستانی است که در کشور پرو و بر فراز کوهی در اطراف شهر کوزکو، که روزگاری پایتخت قوم اینکا بوده است، قرار دارد. شهرت این بنا به واسطه دیوارهای بلند و طویلی است که از قطعه سنگهای بسیار بزرگ با اشکال نامنظم ساخته شدهاند. این تخته سنگها آنچنان دقیق در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند که حتی یک برگ کاغذ را نمیتوان از بین آنها عبور داد. وزن برخی از این سنگها به بیش از 200 تن میرسد و برای جابجا کردن هر کدام از آنها به نیروی بسیار زیادی نیاز است. در واقع دیوارهای این قلعه اسرارآمیز مانند پازلی از سنگهای بزرگ هستند که با دقت فراوان به یکدیگر قفل شدهاند.
در سال 1983 بنای ساکسی هوامان به همراه شهر کوزکو در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. قسمت مرکزی این بنای باستانی شامل 3 دیوار بزرگ است که به صورت زیگزاگ ساخته شده و بر روی شیب تپه به صورت پشت سر هم قرار گرفتهاند.
طول هر کدام از این دیوارها حدود 350 متر و ارتفاع آنها بین 3 تا 5 متر است. هر دیوار دارای یک یا دو گذرگاه است که از طریق آنها میتوان به سطح بالاتر این بنا راه پیدا کرد. سنگینترین قطعه سنگ استفاده شده در این دیوارها 360 تن وزن و بیش از 8 متر ارتفاع دارد.
نحوه ساخت قلعه ساکسی هوامان
در مورد نحوه ساخت بنای ساکسی هوامان همچنان سوالات زیادی وجود دارد که محققان موفق به پیدا کردن پاسخ آنها نشدهاند. البته نظریههای مختلفی در این مورد توسط محققان ارائه شده است. در افسانههای مربوط به قلعه ساکسی هوامان آمده است که برای ساخت آن از یک مایع اسرارآمیز که از دهان یک پرنده (نوعی شاهین) بیرون میآمده و سنگ را ذوب میکرده استفاده شده است.
برخی نیز نظریههایی در مورد استفاده از آینههای غولپیکر برای متمرکز کردن نور خورشید به منظور ذوب کردن سنگها را ارائه دادهاند. این نظریهها از آنجا نشات گرفته که بر روی برخی از سنگهای استفاده شده در این بنا آثار ذوب شدگی دیده میشود.
اما بسیاری از محققان معتقدند که ساکسی هوامان با استفاده از نوعی فناوری ساخته شده که امروزه با نام سنگتراشی چندضلعی (polygonal masonry) شناخته میشود. به عقیده برخی مهندسان، این روش سنگتراشی حداکثر میزان پایداری و ایمنی ساخت و ساز را در مناطقی مانند کوزکو که در معرض زلزله قرار دارند، فراهم میکند.
جان مککولی، مهندس معمار و مدیر بازنشسته ساخت و ساز، بیش از 40 سال است که بر روی فنون و فناوریهای ساختمانی باستانی به تحقیق پرداخته است. این محقق تحقیقات گستردهای بر روی بنای ساکسی هوامان در پرو انجام داده و روشهای ممکن برای ساخت دیوارهای آن را مورد بررسی قرار داده است.
به عقیده او مردم آن زمان برای جابجا کردن سنگهای سبکتر از سطوح ماسهای و برای سنگهای بزرگتر از الوار و تنه درختان استفاده میکردند. طبق بررسیهای مککولی برای حرکت دادن برخی از این تخته سنگها به نیروی بیش از 1000 نفر نیاز بوده است. او روش احتمالی برش دادن سنگها در زمان ساخت این بنا را شرح داده و خود نمونهای از این برشها را انجام داده که در تصویر زیر قابل مشاهده است.
البته این نظریه در مورد روش برش سنگها مخالفانی نیز دارد، چرا که برخی مسائل از جمله وجود آثار ذوب شدگی بر روی سنگها را توجیه نمیکند.
ساکسی هوامان و فرازمینیها
یکی از نظریههای دیگر در مورد نحوه ساخت بنای ساکسی هوامان، همانند بناهای تپه گوبکلی و پوماپونکو، این است که فرازمینی ها در ساخت آن نقش داشتهاند. همانطور که گفته شد، داستانهایی در مورد یک پرنده افسانهای وجود دارد که از منقارش نوعی مایع اسرارآمیز بیرون میآمده که میتوانسته سنگها را ذوب کند. نکته جالب در این مورد این است که معنای اسم ساکسی هوامان در زبان انگلیسی Royal Eagle یا عقاب سلطنتی است. در برخی منابع دیگر نیز ذکر شده که این اسم به محل غذا خوردن پرنده شاهین اشاره دارد.
به عقیده نظریهپردازان فضانوردان باستانی، این پرنده در واقع نوعی سفینه فضایی بوده که با استفاده از یک تکنولوژی پیشرفته این بنای عظیم را به وجود آورده است. اما مردم آن زمان به دلیل این که قدرت درک فناوری آن سفینه فضایی را نداشتند، به اشتباه فکر میکردند که یک پرنده است.
به هر حال، هیچ کدام از نظریههای ارائه شده در مورد نحوه ساخت ساکسی هوامان به اثبات نرسیدهاند و این موضوع همچنان یک معما برای بشریت است. شما در مورد این بنای حیرتانگیز چه فکر میکنید؟ آیا انسانها ساکسی هوامان را ساختهاند یا واقعا موجوداتی از سیارههای دیگر در ساخت آن نقش داشتهاند؟
